Over jezelf praten vind ik altijd wat ongemakkelijk. Ironisch misschien, want ik houd sinds m’n veertiende een persoonlijk blog bij – maar vooruit.

Ik behaalde een masterdiploma politieke geschiedenis aan de Radboud Universiteit; mijn eindscriptie ging over perscentrum Nieuwspoort in de jaren zestig en zeventig.

Nederlandse parlementaire geschiedenis vind ik razend interessant. Ik had een bijbaan als onderzoeksassistent bij het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis en schreef daar (mee aan) drie wetenschappelijke publicaties:

• Wat zijn de beloftes van Gehaktdag waard? Vijftien jaar verantwoordingsdebat in de Tweede Kamer. (Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2014)
• Diverse paragrafen in het boek Polarisatie en hoogconjunctuur. Het kabinet-De Jong 1967-1971 onder redactie van Johan van Merriënboer en Carla van Baalen (2013).
• De parlementaire keerzijde van Europa. De Tweede Kamer en de democratische controle op de Europese Unie (met Wim van Meurs en Hilde Reiding; Tijdschrift voor Geschiedenis 2015)

Via een stage op de parlementaire redactie van de Volkskrant belandde ik in de landelijke journalistiek. Voor de Volkskrant was ik verslaggever binnenland en redacteur media. Ik schreef onder meer over de ramp met vlucht MH17 en maakte reportages door het hele land.

Daarna ging ik korte tijd terug naar Den Haag; op de politieke redactie van AD/Het Parool verving ik een collega tijdens haar zwangerschapsverlof. Als verslaggever Veiligheid & Justitie volgde ik dat ministerie in een spannende periode – die rondom de bonnetjesaffaire en de Teevendeal.

En toen kwam Einder op m’n pad. Bij dat Nijmeegse creatief bureau begon ik al tekstschrijver, maar groeide al gauw uit tot schrijver/adviseur. Bij Einder werk ik veel samen met organisaties in de zorg en het onderwijs. Ik maak magazines (on- en offline), ontwikkel communicatieconcepten en help organisaties te formuleren wie ze zijn en waar ze voor staan. Naast mijn tekst- en advieswerk geef ik regelmatig schrijftrainingen.